Certivision - certificeren met visie
Inspiratie
Werken vanuit idealen is voor mij erg belangrijk.
Daarbij laat ik me graag inspireren door Kahlil Gibran.
Hieronder een quote uit De Profeet (1923).
Werken vanuit idealen is voor mij erg belangrijk. Daarbij laat ik me graag inspireren door Kahlil Gibran.
Hieronder een quote uit De Profeet (1923).
"Je schept behagen in het voorschrijven van wetten. Maar nog meer plezier geeft het je ze te overtreden.
Zoals kinderen die aan het strand spelen vol ernst forten bouwen en ze dan lachend vernielen.
Maar terwijl jullie je forten bouwen, voert de oceaan meer zand naar de kust.
En wanneer je ze vernielt, lacht de oceaan met je mee.
Waarlijk de oceaan lacht altijd met de onschuldigen.
Maar de mensen voor wie het leven geen oceaan is, en door mensen gemaakte wetten geen forten,
voor wie het leven daarentegen een rots is, en de wet een beitel,
waarmee zij haar naar hun eigen gelijkenis willen houwen?
En de kreupele die dansenden haat?
Of de os die zijn juk liefheeft en de eland en het hert zwervers en landlopers vindt?
En de oude slang die zijn huid niet kan afwerpen en alle anderen schaamteloos en naakt noemt?
En hij die vroeg ter bruiloft komt en wanneer hij welgevoed en vermoeid heengaat,
zegt dat alle feesten overtredingen zijn en alle feestvierders overtreders van de wet?
Wat zal ik zeggen van hen die weliswaar ook in het zonlicht staan, maar met hun rug naar de zon?
Zij zien enkel hun eigen schaduwen en hun schaduwen zijn hun wetten.
En wat is de zon meer voor hen dan een werper van schaduwen?
Maar jij die de zon tegemoet wandelt, welke op de aarde getrokken beelden kunnen je vasthouden?
Jij die meetrekt met de wind, welke windwijzer kan je koers richten?
Welke mensen-wet zal je binden, indien je je juk stuk slaat, maar op niemands gevangenisdeur?
Welke wetten zul je vrezen als je danst, maar over niemands ijzeren kettingen struikelt?
En wie zal je voor het gerecht dagen, als je je kleed afwerpt, maar het op niemands weg laat liggen?
Volk van Orphalese, je kunt de trom omfloersen, en de snaren van je luit ontspannen,
maar wie zal de leeuwerik het zingen verbieden?"
Zoals kinderen die aan het strand spelen vol ernst forten bouwen en ze dan lachend vernielen.
Maar terwijl jullie je forten bouwen, voert de oceaan meer zand naar de kust.
En wanneer je ze vernielt, lacht de oceaan met je mee.
Waarlijk de oceaan lacht altijd met de onschuldigen.
Maar de mensen voor wie het leven geen oceaan is, en door mensen gemaakte wetten geen forten,
voor wie het leven daarentegen een rots is, en de wet een beitel,
waarmee zij haar naar hun eigen gelijkenis willen houwen?
En de kreupele die dansenden haat?
Of de os die zijn juk liefheeft en de eland en het hert zwervers en landlopers vindt?
En de oude slang die zijn huid niet kan afwerpen en alle anderen schaamteloos en naakt noemt?
En hij die vroeg ter bruiloft komt en wanneer hij welgevoed en vermoeid heengaat,
zegt dat alle feesten overtredingen zijn en alle feestvierders overtreders van de wet?
Wat zal ik zeggen van hen die weliswaar ook in het zonlicht staan, maar met hun rug naar de zon?
Zij zien enkel hun eigen schaduwen en hun schaduwen zijn hun wetten.
En wat is de zon meer voor hen dan een werper van schaduwen?
Maar jij die de zon tegemoet wandelt, welke op de aarde getrokken beelden kunnen je vasthouden?
Jij die meetrekt met de wind, welke windwijzer kan je koers richten?
Welke mensen-wet zal je binden, indien je je juk stuk slaat, maar op niemands gevangenisdeur?
Welke wetten zul je vrezen als je danst, maar over niemands ijzeren kettingen struikelt?
En wie zal je voor het gerecht dagen, als je je kleed afwerpt, maar het op niemands weg laat liggen?
Volk van Orphalese, je kunt de trom omfloersen, en de snaren van je luit ontspannen,
maar wie zal de leeuwerik het zingen verbieden?"